September.
Officieel gaat pas volgende week de herfst van start, maar voor mijn gevoel is de zomer hier in Nederland toch al echt voorbij.
Even een leuk feitje: ‘ Herfst’ wordt wel beschouwd als een van de moeilijkste rijmwoorden in de Nederlandse taal. Probeer maar eens…:)
Zoals de meesten van jullie al weten heb ik in 2013 een boek uit mogen geven met de titel ‘ Ijskoude jaren’
Afgelopen maanden heb ik al eerdere hoofdstukken gedeeld, mocht je ze gemist hebben;
Ijskoude jaren vertelt het verhaal van mijzelf, een meid in de bloei van haar leven, in gevecht tegen een eetstoornis. Wat begint met een voorzichtige lijnpoging, mondt uit in een levensbedreigend ondergewicht. Geobsedeerd door eten, en dan vooral niet eten. Mijn ouders raken bezorgd en na een afspraak met de huisarts, volgt een opname in het ziekenhuis. Met behulp van therapie met lotgenoten en een strak voedingsprogramma, klim ik er langzaam weer bovenop. Een gedetailleerd en indrukwekkend levensverhaal waarin wordt verteld wat een eetstoornis met iemand kan doen en hoe het iemands leven en omgeving beïnvloedt.
Graag deel ik in dit bericht hoofdstuk 3, deel 2 uit mijn boek:
Zoals de meesten van jullie al weten heb ik in 2013 een boek uit mogen geven met de titel ‘ Ijskoude jaren’
Afgelopen maanden heb ik hoofdstuk 1 en 2 gedeeld, mocht je ze gemist hebben.
Ijskoude jaren vertelt het verhaal van mijzelf, een meid in de bloei van haar leven, in gevecht tegen een eetstoornis. Wat begint met een voorzichtige lijnpoging, mondt uit in een levensbedreigend ondergewicht. Geobsedeerd door eten, en dan vooral niet eten. Mijn ouders raken bezorgd en na een afspraak met de huisarts, volgt een opname in het ziekenhuis. Met behulp van therapie met lotgenoten en een strak voedingsprogramma, klim ik er langzaam weer bovenop. Een gedetailleerd en indrukwekkend levensverhaal waarin wordt verteld wat een eetstoornis met iemand kan doen en hoe het iemands leven en omgeving beïnvloedt.
Graag deel ik in dit bericht hoofdstuk 3, deel 1 uit mijn boek:
In een van mijn laatste app’s van Bart staat dit plaatje met het commentaar: Kijk Kel, ik heb een cartoon van ons gevonden:
Ik heb er en eigenlijk nu nog steeds helemaal om in een scheur gelegen. Het is namelijk zo de waarheid!
Ik heb 5 minuten geleden nog gekeken op de thermometer die bij ons op het balkon hangt. Nog geen 10.00 uur ’s morgens, maar het is al heerlijk zomers warm. Toch zit ik deze post aan de eettafel te typen, met een gloeiend hete mok koffie in mijn hand geklemd, aangekleed alsof er zo een sneeuwstorm buiten los kan barsten. Lange dikke joggingbroek, hemd, trui met lange mouwen en geitenwollen sokken aan mijn voeten. Binnen geeft de thermometer 25 graden aan. Even heb ik getwijfeld om de kachel aan te zetten. Uhh…sorry?
Ik heb het namelijk koud. Blauwe verstijfde vingers,voeten en het puntje van mijn neus is paars en voelt ernstig koud aan.
Zoals de meesten van jullie al weten heb ik in 2013 een boek uit mogen geven met de titel ‘ Ijskoude jaren’
Het boek is onder andere te bestellen bij : Boekscout.
Vorige maand heb ik hoofdstuk 1 gedeeld. Mocht je het gemist hebben? KLIK
Ijskoude jaren vertelt het verhaal van mijzelf, een meid in de bloei van haar leven, in gevecht tegen een eetstoornis. Wat begint met een voorzichtige lijnpoging, mondt uit in een levensbedreigend ondergewicht. Geobsedeerd door eten, en dan vooral niet eten. Mijn ouders raken bezorgd en na een afspraak met de huisarts, volgt een opname in het ziekenhuis. Met behulp van therapie met lotgenoten en een strak voedingsprogramma, klim ik er langzaam weer bovenop. Een gedetailleerd en indrukwekkend levensverhaal waarin wordt verteld wat een eetstoornis met iemand kan doen en hoe het iemands leven en omgeving beïnvloedt.
Graag deel ik in dit bericht hoofdstuk 2 uit mijn boek:
Ja, afgelopen dinsdag was het alweer zover en wat zat ik er tegenop. Ik was niet zenuwachtig. Ik wist heel goed wat het resultaat zou zijn. Ik had namelijk voor mijn doen buitsensporig veel gegeten ( lees gesnoept). In de afgelopen weken heb ik 3 broeken weg kunnen doen, omdat ik de knoop niet meer dichtkreeg en zitten een paar andere ineens erg strak. Raar, maar het deed mij op het moment zelf niet zoveel. Ik pakte gewoon een andere broek die wel goed zat en voelde mij hier prima bij.
Zoals de meeste van jullie al weten heb ik in 2013 een boek uit mogen geven met de titel ‘ Ijskoude jaren’
Het boek is onder andere te bestellen bij : Boekscout
Ijskoude jaren vertelt het verhaal van mijzelf, een meid in de bloei van haar leven, in gevecht tegen een eetstoornis. Wat begint met een voorzichtige lijnpoging, mondt uit in een levensbedreigend ondergewicht. Geobsedeerd door eten, en dan vooral niet eten. Mijn ouders raken bezorgd en na een afspraak met de huisarts, volgt een opname in het ziekenhuis. Met behulp van therapie met lotgenoten en een strak voedingsprogramma, klim ik er langzaam weer bovenop. Een gedetailleerd en indrukwekkend levensverhaal waarin wordt verteld wat een eetstoornis met iemand kan doen en hoe het iemands leven en omgeving beïnvloedt.
Graag deel ik in dit bericht hoofdstuk 1 uit mijn boek:
Zo dat is snel gegaan? Zijn we alweer vier weken verder? Uhh..neee… De afspraak met de weegschaal was deze keer een week eerder gepland. Bart is er namelijk volgende week niet om de weegschaal voor mij op te zoeken en daarna weer te verstoppen, dus dan maar zo. Een week later had ook gekunnen ja, maar ik hou niet van uitstellen.
Ook was ik echt heel erg benieuwd. Super benieuwd! Ik hield het niet meer.
Nieuwe maand, nieuwe kansen! Wat gaat de tijd toch snel. Helemaal nu er allemaal van die heerlijk zonnige dagen bij zitten en ik hier optimaal van geniet! Afgelopen dinsdag was ook zo’n heerlijke dag! En ondanks dat ik wist dat er uit mijn werk een minder leuke klus stond te wachten, liet ik het niet toe dat mijn hele dag te laten verpesten. Ik heb dus een drukke maar wel fijne werkdag gehad en genoten van het heerlijke weertje op de fiets.
A little bite of my life 