On a Diet: afspraak 11

September.

Officieel gaat pas volgende week de herfst van start, maar voor mijn gevoel is de zomer hier in Nederland toch al echt voorbij.

Even een leuk feitje: ‘ Herfst’  wordt wel beschouwd als een van de moeilijkste rijmwoorden in de Nederlandse taal. Probeer maar eens…:)

Ik heb mijn nieuwe winterjas al een aantal keren uit mogen testen. Het is er eigenlijk nog iets te warm voor , maar ’s ochtends vroeg op de fiets heb ik hem echt wel nodig. Ondanks dat ik het nu al weer heel de dag koud heb (zie mijn bericht over leven met het fenomeen van Reynaud) en de kachel op snijbranden staat hou ik erg veel van de seizoenswisselingen en dan voornamelijk de herfst.

Ik hou van de kleuren en geuren die onstaan in de natuur. Het behaagelijke gevoel als het buiten stormt en je lekker binnen zit met een mok dampende warme drank en de kachel aan. De kleding die ik weer op kan dragen. Mooie gehaakte en gebreide dikke truien die tot aan mijn enkels komen en comfy bedsokken aan mijn voeten. De plaids en spreien weer over de bank, om lekker samen onder te verdwijnen tijdens een spannende film. De kaarsjes en sfeerlampjes alweer vroeg aan. Heerlijke ovenschotels, stampotjes, stoofschotels en maaltijdsoepen als avondeten. Ik kan echt intens genieten van de Herfst! Ik ben nogal een dromer en dol op fantasie plaatjes, boeken en films. Elfen, feetjes, trollen en heksen. Naar mijn idee spelen deze taferelen zich altijd in de herfst af. De herfst heeft voor mij iets magisch.

Ik vergeet gewoon even de constante kou en regen. De vogeltjes niet meer horen fluiten ’s ochtends. Het drie keer douchen op een dag om mijn bloed weer te laten stromen. Het helemaal doorweekt thuiskomen na een lange rit op de fiets met op de heen en natuurlijk ook de terug weg tegenwind en het vele binnen zitten, omdat ik het buiten gewoonweg niet trek.

NIET AAN DENKEN!

Ik hou van de herfst!

Ik heb altijd een klein beetje last van de herfstblues. Het vallen van het blad. De welbekende winterdip. Maar die komt bij mij pas in December/ Januari. De kou heb ik dan helemaal gehad en ben het dan spuugzat er elke dag bij te lopen als een eskimo en nog steeds zo blauw te zien als smurfin. Ik ben een buitenmens, maar dan ga ik alleen voor de noodzakelijke dingen de deur uit en dat doet mij geen goed. Aanhoudende vermoeidheid, somberheid, veel slapen, maar toch niet uitgerust zijn, prikkelbaar, minder behoefte aan sociale contacten. Al deze symptomen maken bij tot dat de lente begint een wandelende zombie. Bleghhhh….

Maar….dus voor nu heb ik nog niet veel te klagen! En helemaal niet als je nog op zomervakantie mag!

Jawel…dit is mijn laatste werkweek en dan vertrek ik al heel snel naar het warme Zuid-Spanje! Samen 16 dagen touren in Andalusie, nadat we eerst een bezoek hebben gebracht aan onze Spaanse vriendin Nerea, die in Fuengirola woont.

Ik ben trouwens nog nooit zo lang en zo laat pas op vakantie geweest,dus ik vind het allemaal erg spannend. Maar ik laat het maar gewoon op mij af komen. De echte stress komt pas de dag voor vertrek. Koffer pakken, huis aan kant, de laatste spullen inslaan. Alleen bij mij hoor. Bart pakt zijn tas een uur van te voren en heeft nergens last van. Gelukkig maar! 🙂 Door hem laat ik de teugels regelmatig vieren.

Zoals je merkt ben ik al helemaal in vakantiesferen….en vergeet bijna waar dit bericht eigenlijk over moet gaan.

Het zeer nare,zenuwslopende, maandelijkse terugkomende event…HET WEEGMOMENT!

En ja…ook nu was ik weer erg gespannen. Er hebben namelijk best een aantal grote veranderingen plaatsgevonden die van grote invloed zijn op mijn gewicht. Ik ben van 2 keer cardio training (fietsen) naar 3 keer in de week gegaan en  sinds een aantal weken train ik 1 keer in de week met Bart mee. Pure krachttraining , buiten, en alleen met je eigen lichaams gewicht. Ontzettend intensief maar ook mega leuk! Ik heb helemaal de smaak te pakken en stond trouwens verbaasd over mijn eigen kunnen. Met mijn conditie zit het wel goed, maar kracht en dan voornamelijk in mijn armen is gewoon bagger. Dacht ik….:) Het gaat dus harstikke lekker en boek in snel tempo vooruitgang. Naast al dit is het natuurlijk ook gewoon kei gezellig om dit samen te doen!

Er zat alleen wel 1 voowaarde aan. Ik moest van Bart mijn voedingspatroon aan gaan passen. Naast intensief trainen is de juiste en voldoende voeding erg belangrijk. Ik ben dus niet alleen meer, maar ook nog eens heel anders gaan eten. De focus was voornamelijk meer eiwitten en andere koolhydraten tot mij nemen.

Moeilijk!! Heel moeilijk!

Maar toch besloten het gewoon maar te doen en te kijken wat dit voor effect op mij zou hebben.

Nou bovenal spierpijn. Mijn armen en buik zijn het ergst.  Lichamelijk zie ik nog niet zoveel veranderingen. Mijn armen zijn iets gegroeid en samen met mijn buik iets strakker. Het belangrijkste is dat ik mij een stuk fitter en sterker voel. Fysiek maar ook mentaal! Ook kijk elke week weer uit naar ons trainingsmoment!

 En last but not least… mijn gewicht is met 6 ons toegenomen.

Lastig..ja zeer zeker. Aankomen blijft een issue. Maar allang niet meer zo heftig als de eerste kilo’s die ik aankwam toen ik begon met herstellen. Ik besef maar al te goed dat ik al zover gekomen ben. In totaal 15 kilo zwaarder dan 2,5 jaar geleden, maar 15 kilo lichter in mijn hoofd!

Dit was dus even mijn laatste bericht voordat ik ga genieten van een heerlijke vakantie. Ik hoop dat jullie mij niet vergeten en na 6 weken gewoon weer een bezoekje komen brengen aan mijn blog! Natuurlijk VOL met spannende vakantie verhalen, reviews an Must see’s ! vanuit Andalusie.

Adios, hasta la vista!