On a Diet: afspraak 7

Nieuwe maand, nieuwe kansen! Wat gaat de tijd toch snel. Helemaal nu er allemaal van die heerlijk zonnige dagen bij zitten en ik hier optimaal van geniet! Afgelopen dinsdag was ook zo’n heerlijke dag! En ondanks dat ik wist dat er uit mijn werk een minder leuke klus stond te wachten, liet ik het niet toe dat mijn hele dag te laten verpesten. Ik heb dus een drukke maar wel fijne werkdag gehad en genoten van het heerlijke weertje op de fiets.

 Maandagavond vroeg Bart, toen ik hem erop wees dat de weegschaal weer opgezocht kon worden, voor de volgende dag..’ wat denk je?’ Doelend op mijn gewicht. Ik kon met volle overtuiging zeggen: AANGEKOMEN!

Nu weet ik, dat ik dit eigenlijk altijd denk en zeg, maar dan is er soms nog wat onzekerheid op de achtergrond. Nu niet. Ik wist het voor de volle       100 % procent zeker. Het is te zien en te voelen aan mijn kleding. Heb ik onwijs veel en goed gegeten en was ik lichamelijk minder actief geweest!

Met nog meer zekerheid zei ik ik er achteraan: Zeker 2 kilo!

Bart moest hard lachen en zei ook met veel overtuiging: 3 ons erbij!

Pfff…het lijkt wel zo’n spelshow van Linda de Mol.

Zullen we een weddenschapje maken, riep ik voor de grap. Maar dat ging Bart ook iets te ver.

Wat ik wel heel vreemd vond was dat ik deze keer geen zenuwen had. Niks, nada, noppes. En de enige verklaring die ik hiervoor kan geven is, dat ik dus zo zeker wist dat ik aangekomen was. En dat dat ook prima zou zijn. Ik voelde me goed, uitstekend zelfs en dat wou en wil ik graag vast blijven houden. Het zou ook een keer tijd worden dat er weer eens wat bij zat! Het was goed zo! Ik zou er vrede mee hebben! En omdat het dan zou kloppen met mijn leefwijze van de afgelopen 4 weken.

Niet dat ik even hard zou schrikken als dat ineens 2 kilo zou zijn. Hier had ik dan wel weer mijn twijfels over. Ik zie/ voel namelijk of er iets bij of af is, maar de hoeveelheden is echt een grote gok. Bart daarintegen, ziet dat echt haarscherp.

Ook heb ik die 10 kilo die ik officieel aan moet komen om  een gezond BMI te hebben uit mijn hoofd gezet.

Ik zie het allemaal wel!

Wat wel even een schok was, is dat er niet 1 maar 2 van die monsters mij in de woonkamer op stonden te wachten.

WHY??

Bart had een avonddienst, dus was net de deur uit, maar had wel een briefje achtergelaten. De reden voor de twee weegschalen, was dat hij vond dat onze oude het niet goed deed en hij bang was dat als ik erop zou gaan hij er misschien mee gestopt was. Naast de oude, dus een spiksplinter nieuwe …

Aaaahhhh… de schat…zie het voor me..nog op een holletje naar de winkel geweest om een weegschaal aan te schaffen. Bang dat ik anders niet kon wegen! 🙂

Maar terug naar het weegmoment..want dan komen wel even de zenuwen! Misschien is dit nieuwe monster weer heel anders?

Gelukkig deed de oude het gewoon! Opluchting…

En, en en

…nou wel 4 hele ons ERBIJ!

En geen verschil in gedachtes of gevoelens. Precies zoals ik al hoopte en ook dacht, het was prima zo!

Vreemd..dat wel..waar ineens die rust vandaan komt, geen idee. Vrede met mijn lijf, mezelf, mijn leven. Heerlijk!

Zo voelt dat dus, ik was het al weer even een tijdje kwijt, echt, maar dan ook echt Gelukkig zijn!

Reden voor een feestje toch?

En omdat feesten met meer toch stukken gezelliger is, heb ik het even uitgesteld tot woensdag met een heerlijke zomerse bbq bij Leo.

En omdat dit ook nog eens mijn 100ste bericht op mijn blog is, maak ik er vandaag nog maar een keer een feestje van! Gewoon omdat het kan!

Proost!